Darank
Darank kwam bij mij te staan als drie jarige om beleerd te worden en misschien naar de hengstenkeuring te gaan. Ik ben met hem aan de slag gegaan en was verbaast over hoe makkelijk bewoog en wat een goede instelling hij had. Niet lang daarna heb ik hem mogen overnemen en daar ben ik nog steeds erg blij mee, ik had me geen beter paard kunnen treffen.
Ik heb hem met hulp van mijn vaste instructie rustig opgeleid, we hebben expres rustig aan gedaan aangezien hij zo lenig was dat hij zelf af en toe niet meer wist waar zijn benen bleven. Nadat ik hem ongeveer een jaar onder het zadel had hebben we onze eerste officiële wedstrijd bij de KNHS gestart, ik had er niet veel van verwacht aangezien ik nogal zenuwachtig was. Maar zoals altijd zette Darank zijn beste beentje of hoefje voor en werden we direct twee keer eerste met punten 204 punten.
Daarna zijn we actief verder gegaan met de wedstrijden wat ontzettend goed verliep, na een paar maanden zijn we al over gegaan naar het L1. In de zomer hebben we meegedaan met het Groningskampioenschap en werden we totaal onverwacht reserve kampioen met maar een paar tiende verschil. We waren ondertussen ook naar de hengstenkeuring geweest maar daar werd hij helaas niet goed gekeurd, maar dat mocht de pret niet drukken met zo’n fijn werkwillig paard. We zijn dus lekker verder gegaan met de wedstrijden en hadden ondertussen ook wat springlessen gevolgd. Hij is echt gek op springen, niets is hem te gek mij daarentegen wel.
Hij is enorm veelzijdig en omdat ik het belangrijk vond om naast de dressuurtraining plezier te maken hebben we lekker gesprongen (niet te hoog voor mij) en lekker buiten gereden. Op buitenrit met de merries vermaakt Darank zich opperbest, maar naast af en toe een grote mond heeft hij zich nooit misdragen en reden we beugel aan beugel naast elkaar. Ondertussen ging het op de wedstrijden ook goed en zijn we door de klasses gevlogen tot aan het M2, daarna waren de oefeningen voor zowel hem als voor mij nieuw en hebben we even de tijd nodig gehad om alles uit te vogelen. Maar we gingen steeds beter en nadat de oefeningen steeds beter bevestigd waren en dit ook te merken was in de punten op wedstrijden hebben we de overstap naar het Z gemaakt. Ondertussen zijn we nu officieel Z1+8, iets waar ik toch best trots op ben.
Maar naast ons stukje over de sport wat ik nu schrijf omdat hij zijn sportpredicaat behaald heeft, hebben we ontzettend veel leuke dingen kunnen doen samen. Hij is een paard met een enorm werkwillig karakter maar ook koel genoeg dat kinderen zo met hem weg rijden. Voor mij is hij echt een bijzonder paard met niet alleen een vacht maar ook een hart van goud!
We zij trots op het behaalde resultaat van Lisa met haar Fjord Darank.